Siedziałyśmy obok siebie, przytulone do ciałami i głowami, ogarniał mnie wszechobecny spokój, uczucie głębokiej miłości i najwyższej czułości, świadomość że mamy siebie wystarczała za wszystko inne. Tak się chyba można czuć tylko w raju..... Nikt ani nic nie było istotne i w żaden sposób nie mogło zniszczyć tego co miedzy nami. Tylko mały czuły gest gdy otarłam swym pliczkiem o jej........................sen, bardzo piękny - przeraził mnie!
Czy walczyć o miłość, która sie kończy, która sie wypala już dość wyraźnie? jak walczyć, czy dać jej spokojnie wygasnąć z pożytkiem dla obu stron, gdzie spokój ducha wydaje się byc najważniejszy?
sprawa jasna jest jak słonce.
zaoferowalam jej coś cennego - całą siebie, teraz otrzymuje jakiś ochłap, ktorym mam sie zadowolić, NIE MA MOWY!!
sprawa jasna i wyraźna się stała :( ................ :(( koniec bajki
Do wpisów musze jeszcze dojrzeć...może już niebawem. Ból okropny serca dobrze jest gdzieś wylać.